Home » Karakterstructuren

Karakterstructuren


Inleiding
Een karakterstructuur geeft iets aan van de wijze waarop de ziel ooit geschrokken is en een terugtrekkende beweging heeft gemaakt. Dat is zichtbaar in onze energie, in ons lichaam en in de relatie tot de ander. Hoewel het masker, de dominant aanwezige karakterstructuur, onze wezenlijke behoeften verbergt en ons daarmee in zeker zin isoleert van onszelf en de ander is het tegelijkertijd een verwijzing naar de bezeerde plek en het verlangen naar heling. Wij mensen willen graag gevonden worden, we zijn ons masker niet, evenmin als onze karakterstructuur. 

Karakterstructuur en maskers
Het woord karakter is afgeleid van het Griekse woord ‘charassein’ dat inkrassen, merken of scherpen betekent. Een karakterstructuur verwijst naar een opeenstapeling van krassen in de ziel. Een karakterstructuur wordt gevormd als reactie op belangrijke in de knel geraakte psychische basisbehoeften en beperkt en omlijnt ons in de manier van zijn. Bij elke karakterstructuur hoort specifiek maskergedrag: we doen alsof we niet geraakt zijn, zowel tegenover onszelf als tegenover de buitenwereld.

Het masker van de betreffende structuur ervaren we vaak als zo natuurlijk dat we dit niet meer als een vermomming zien; we nemen het aan als identiteit.

De ontwikkelingspsychologie laat ontwikkelingstaken zien die gekoppeld zijn aan verschillende levens- en leeftijdsfasen.

Pantsering en eigenheid 
In onze aanpassing aan de wereld en in het maken van een ego, verliezen we als kind een deel van onze openheid en heelheid. De verbindingslijn met ‘het grotere’ vervaagt. Dat is de prijs van het op aarde komen. Afhankelijk van onze eigen aard en de invloed van ons familiesysteem leidt dit bijvoorbeeld tot terugtrekken, afhankelijkheid, vervloeiing met de ander, machtstrijd, opoffering of het vermijden van intimiteit. In de volwassenheid verwordt zo’n manier van aanpassen vaak tot een vorm waarin de speelruimte ontbreekt: een karakterstructuur, doorwerkend in lichaam, ziel en in het contact. Vooral als we psychisch onder druk staan klampen we ons hieraan vast en miskennen dat het anders zou kunnen. We ervaren onze wijze van zijn en handelen niet meer als een manier van in de wereld staan, maar leven in de illusie dat dit samenvalt met onze essentie. We leven vanuit een masker en vergeten dat we een keus hebben – een wanhopige poging om onze zielenpijn niet onder ogen te hoeven zien. Achter dit masker ligt een kwaliteit verborgen, die bij ons wezen hoort. In een nieuwe levensfase of door een crisis ontstaat vaak het besef dat we onszelf miskennen en ook de relatie tot de ander geen eerlijke kans geven. In dat bewustzijn ligt de opening naar het terugvinden van onze oorsprong en het ontwikkelen van een andere manier van in de wereld staan.

Bronnen: Passe-partout. Wibe Veenbaas, Inez Baarspul-Schipper, Sander Reinalda, Mirjam Broekhuizen.
Een uitgave van Phoenix Opleidingen

De Maskermaker. Wibe Veenbaas, Joke Goudswaard, Henne Arnold Verschuren.
Een uitgave van Phoenix Opleidingen